poniedziałek, 1 czerwca 2020

PRABABCE

Hej Cyganie, smętne skrzypek
w wieczór granie
rżenie koni na polanie
poszum lasu gdzieś w około
a na duszy jest wesoło.
Dal przestrzeni cię porywa
twoje dusza jest szczęśliwa
- nie ma pana nad Cygana
on swobodny niczym wiatr
skromna duma, światu rad.
Wolno cichną skrzypków granie
a tęsknota nam zostanie
- naszych przodków wspominanie.
Gdzie te wozy kolorowe
chóry dziewcząt zawodzone
dzisiaj trudno znaleźć cienia- żal.
Ale dusza pozostała
czysta, romska, cześć jej chwała
ich charakter dumny, prosty
w wiecznych trudach im wyrosły.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz