lecz odwrotnie kpiarz, wesołek
cwana sztuka przemądrzała
można stwierdzić, wręcz zuchwała.
Prym przewodził wśród zwierzątek
które mają tu swój kątek
kto tam nie był, moi mili
może nawet was zadziwić
- śliczny konik, trzy prosiaczki
i dostojne cztery kaczki
krowa, owca i cielątko
rozbrykane jak koźlątko
kaczek stadko, co kwakały
tuż za matką
a nad wszystkim, kto królował?
stary Azor dom pilnował.
A osada była śliczna
polożona podczas lasów
i w zieleni, tylko dach się jej czerwienił.
Bym zapomniał mój ty Boże
mały stawik przy oborze,
obrośnięty w tataraki
i przeróżne inne krzaki.
Tak tu żyją dziś spokojnie
parę lat po strasznej wojnie
pan leśniczy, jego żona
to dostojna jest matrona
a u niego wąs sumiasty
broda pięknie podgolona
pracowity jak i żona
- dzieci wcale tam nie było
bo się w miastach gdzieś uczyło.
Jednej rzeczy bym zapomniał
wspomnieć boćka przesławnego
Bartkiem zwany, mój kolego
on ma gniazdo nad stodołą
i klekocze nam wesoło.
Zaczęliśmy od koziołka
tutaj zwany świszczypałka
bardzo dumny, że ma rogi
i dlatego bardzo srogi
i że siłą swa przewyższa wołu
co jest teraz na ścierniskach
- konikowi też przygruchal
że on szybszy jest, psiajucha
na każdego znalazł coś
tylko on jest równy gość.
Te przechwałki żabka mała
co w stawiku gniazdo miała
powiedziała, wszyscy wiemy
żeś ty żwawy , rozbrykany do przesady
że potrafisz to i owo
że walczyłeś nawet z sobą
- co w złodziejskim swym zamiarze
skradła kurczę - kurek parze
chciała ukraść kacze pisklę
tyś ja przegnał oczywiście
- miej że litość chwalipięto
twe gadulstwo dla nas męką.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz